Na een stevig ontbijt vertrek ik richting Cala Gonone. Zonder moeten. Het is al warm als ik de mens
en van agriturismo Nurazolla verlaat. Het is 8.30 uur en ik voel de zon hard branden op m’n huid. Smeren maar zou ik zeggen.
Wil graag kort stoppen in Quirra aan het stamcafé waar we onze ‘non filtrata’ dronken. Een ouder koppel uit Torino zet me er af, maar het blijkt gesloten op woensdag. Ik besluit om niet tot aan het strand van Quirra te gaan ook al is dit één van de mooiere en rustigste stranden van het eiland.
Verder stappen dan maar. Ik zweet en zie af tot er eindelijk een zwarte Volvo stopt. Heb weer geluk. De militair heeft er net een nachtdienst opzitten. Hij gaat tot in Arbatax. Verteld me over zijn missies in ex-Joegoslavië, Irak en Somalië. Ook krijg ik wat feedback over het strand van Quirra. Hij zet me uiteindelijk af aan het busstation. Daar ik toch moet wachten kuier ik wat rond in de straten van Arbatax. Ik geniet er van een frisse Ichnusa (het bier van Sardinië) met een heerlijk stukje prosciutto dat ik bij de lokale handelaar heb gekocht.
Na de middag neem ik de bus naar Baunei, een mooi dorpje in de bergen. Het is ondertussen al één uur en zeer warm. Ik zet me in de schaduw en besluit te wachten op een lift. Er passeren maar bitter weinig auto’s en ik begin te vrezen dat ik Cala Gonone niet meer haal.
Uit het niets komt er een oudere man met een plooibare stoel op me af. Het blijkt een Amerikaan te zijn die op zoek is naar een restaurant. Ik had net op google maps gezien dat er íets verder één was. Ik geef hem de tip om nog wat verder te stappen.
ga ook iets eten. Hij vindt het niet erg.
We stappen samen wat verderop en eten eèn superlekkere pasta a l’arriabatta. Het terras heeft een zalig zicht op het bergmassief rond Baunei. Krijg een paar tips voor cagliari en een paar mooie levensmotto’s en lessen.
Het blijft warm en de tijd gaat vooruit. We gaan weer op pad. Hij terug, ik vooruit.
Niks van wind en ik overweeg rechtsomkeer te maken. Maar plots stoppen twee jonge mensen met een klein Peugeotke. Polen die in Ierland wonen en mijn richting uit moeten. De man heeft nog in Gent gewerkt.
Deze supervriendelijke mensen zetten me af waar ik moet zijn: Cala Gonone. We drinken samen nog iets in een gezellige bar. Zij moeten nog naar Porto Cervo en willen al snel door.
Ik vind snel een budgetvriendelijke kamer, neem een douche en ga wandelen.
Nog een gelato en dan rond middernacht naar bed.
Alle foto's van de dag :